Braziliaanse cinema:
Central do Brasil

Bert Ernste

Januari 2008

Central do Brasil is inmiddels al een klassieker van de Braziliaanse cinema. De film van Walter Salles is uit 1998 en was een internationaal succes. De film is te beschouwen als een road movie, die een Brazilië laat zien dat velen (ook Brazilianen!), die in de grote stad wonen, nauwelijks kennen.

De film begint in het grootste treinstation van Rio de Janeiro Central do Brasil. Voor ons Nederlanders, die geen miljoenensteden gewend zijn, meteen indrukwekkend om de mierenhoop van mensen te zien, die zich van en naar Rio bewegen. Dora, gespeeld door Fernanda Montenenegro, is brievenschrijfster voor analfabeten op het busstation. Uit de aan haar gedicteerde brieven komt meteen al een fascinerend beeld naar boven van al die Brazilianen, die geliefden en familie achter laten op zoek naar een beter leven.

Een van Dora’s klanten is Ana, die haar brieven komt dicteren met haar zoontje Josué van negen jaar. Als Ana het busstation uitloopt wordt ze aangereden en overlijdt. Tegen haar zin ontfermt Dora zich over Josué, die verlangt naar zijn vader, die hij nooit heeft gekend. Uiteindelijk besluit Dora om hem mee te nemen naar het binnenland van het Noordoosten van Brazilië om zijn vader te zoeken.

Daarmee begint een schitterend gefilmde tocht door een zeer veelkleurig Brazilië. Hoewel hier en daar misschien wat té mooi gefilmd, geeft deze film een indrukwekkend beeld van de enorme variëteit van Brazilië, die op Dora en de kleine Josué, maar ook op de toeschouwer grote indruk maakt. Voor de oudere Dora leidt de reis ook tot bespiegeling over het (haar) leven.

Uiteindelijk vinden ze de familie van Josué in een mistroostige wijk van sociale woningen. De familiebanden zijn sterker dan de omgeving en Dora laat Josué achter bij de familie.

Een schitterende film. Mocht u hem nog niet gezien hebben: zeer warm aanbevolen.

Index Braziliaanse cinema | Meer Brazilië | Contact