British flag  Bandeira brasileira
Plaatje familiewapen De Munnick

Plaatje Nederlandse vlag

De tandarts, de mondhygiëniste en uw portemonnee

Bert Ernste

Januari 2008

Foto gebit Jaren geleden kondigde de tandarts ineens aan dat de halfjaarlijkse controle vanaf dat moment om en om door hem en door de mondhygiëniste zou worden gedaan. Hoe en waarom vertelde hij er niet bij. Je zou eigenlijk verwachten dat zo’n beleidswijziging met enige voorlichting gepaard gaat, bijvoorbeeld over de vraag of de mondhygiëniste wel voldoende opleiding heeft voor diagnostische taken. Het was al bij het afscheid nemen en ik had andere dingen aan mijn hoofd, dus ik vroeg niet verder. Ik geeft het toe. Ik loop niet de hele tijd assertief te zijn.

Een week later stond in de krant dat meer tandartsen zo gingen werken en ook dat er nog discussie was over de competentie van mondhygiënisten. Redenen te meer voor de tandarts om toch uit zichzelf wat meer woorden te besteden aan de kwestie dan de kale mededeling dat de mondhygiëniste controles ging doen.

Een aantal jaren later kwam ook mijn partner in de praktijk van de tandarts. Zij was altijd uitvoerig bij een andere tandarts in behandeling geweest, maar de afstand werd een bezwaar. Bij de eerste controle merkte de tandarts dan ook op dat het er goed uit zag. Desalniettemin volgde een verwijzing naar de mondhygiëniste. Waarom werd er niet bij verteld en inderdaad, je laat je dit soort dingen maar al te gauw aanleunen. Stom misschien, maar moet je voortdurend op je hoede zijn?

Uitvoerige behandeling
De mondhygiëniste op haar beurt deed een uitgebreide behandeling, ondanks het feit dat ook zij bevestigde dat “het er goed uitzag”. Kassa. Er volgde een forse rekening. Daarna probeerde de mondhygiëniste een afspraak voor drie maanden later te maken. Dat kwam niet uit, wat leidde tot een merkbaar teleurgestelde reactie. “Maar is er dan echt geen andere mogelijkheid?” Die was er niet, dus de volgende afspraak was voor een half jaar later.

Nadat thuis de kaakspieren weer ontspannen waren, drong door dat er hier mondhygiënische behandelingen werden aangemeerd, zonder dat daar enige reden voor werd gegeven. Sterker, de herhaalde opmerkingen dat “het er goed uitzag” doen vermoeden dat de behandelingen volstrekt overbodig waren. Tandarts en mondhygiëniste deden alsof in het verleden geen reguliere controle en onderhoud hadden plaats gevonden.

Protocol
Dus maar eens in de telefoon geklommen. “Waar is die behandeling van over een half jaar eigenlijk voor nodig?” “Dat is protocol bij ons.” “Hoe zo dan?” “Ja dat is protocol.” Een protocol dat niet is uit te leggen, waar geen inhoudelijke, medische motieven voor zijn, is natuurlijk een fout protocol.

“Nou, dan wil ik de afspraak afzeggen.” De mondhygiëniste is (zelfs over de telefoon) hoorbaar geschokt. “Ja maar dat kan niet zo maar.” “Maar waar is die behandeling dan voor?” Het woord protocol viel nog vele malen, deze mondhygiëniste zat duidelijk in een groef en de afspraak afzeggen was duidelijk geen optie. Voet bij stuk gehouden. De discussie duurde maar voort, de mondhygiëniste blijft vinden dat het moet, al kan ze niet uitleggen waarom. “Ik wil die behandeling dus niet.” “Ja, maar ...” “Nee, ik wil dit dus echt niet.” Uiteindelijk: “Dan moet u met de tandarts spreken.” “OK, geef die dan maar.” De boosheid over zo veel onbegrip is inmiddels groot. De tandarts blijkt in behandeling, maar zal terug bellen.

Helaas, communicatie blijkt ook nu niet zijn sterkste kant, want dat terugbellen duurt twee weken. Les één van de cursus klachtenbehandeling: reageer snel, laat de klant niet extra boos worden door laat te reageren. De tandarts zegt dat het wel mogelijk is om de afspraak bij de mondhygiëniste af te zeggen en probeert te doen voorkomen of het een misverstand is. Helaas was de mondhygiëniste zo soepel als een ijzeren staaf, dus erg overtuigend is het allemaal niet. De tandarts gaf het niet met zo veel woorden toe, maar de mondhygiëniste wordt natuurlijk door hem aangestuurd.

Uiteindelijk wordt de afspraak gemaakt dat de controles en beperkte schoonmaak van het gebit uitsluitend door de tandarts zullen worden gedaan.

Geldmakerij
De assistente reageert verbaasd als ik voor dezelfde optie kies en vraagt naar de reden. Ja zeg, dat dankt je de koekoek. Dat moet toch vrij helder zijn. Helaas is het zeer waarschijnlijk dat de tandarts en zijn mensen nu nog steeds niet door hebben dat het totaal fout is om zonder een duidelijke en aan de patiënt meegedeelde reden te gaan schuren en schaven aan het gebit. Zeker als alles er naar eigen zeggen “goed uit ziet”. Op diverse internetfora valt te lezen dat de praktijk van het aansmeren van behandelingen door de mondhygiëniste schering en inslag is. Geldmakerij. De tandarts is gebonden aan regels, de mondhygiëniste veel minder. Vandaar dus.

Meer opinie | Meer Nederland | Index artikelen | Contact